รีวิวหนัง "หลวงพี่เท่ง Come Back" ตำนานความฮาสายบุญคืนชีพ ในรอบ 19 ปี

หลังจากสร้างความประทับใจไว้ในสามภาคก่อนหน้า แฟรนไชส์สุดฮาอย่าง “หลวงพี่เท่ง” กลับมาอีกครั้งในภาคใหม่ “หลวงพี่เท่ง Come Back” ที่งานนี้ไม่ใช่แค่การคืนชีพของตัวละครระดับตำนาน แต่ยังพาให้เราได้เห็นสองศิลปินตลกแห่งยุค โน้ต เชิญยิ้ม และ เท่ง เถิดเทิง มารับบทนำร่วมกัน พร้อมนั่งแท่นกำกับด้วยตัวเองอีกครั้งอย่างน่าจับตา

แฟรนไชส์ “หลวงพี่เท่ง” เคยประสบความสำเร็จอย่างสูงภายใต้การกำกับของ โน้ต เชิญยิ้ม ตลอดทั้งสามภาคก่อนหน้า ซึ่งช่วยผลักดันให้ เท่ง เถิดเทิง กลายเป็นดาวเด่นในวงการหนังตลก และแจ้งเกิดในฐานะนักแสดงหนังทำเงินอย่างแท้จริง

ด้านเท่งเองก็ไม่ธรรมดา เพราะเคยลองงานกำกับร่วมใน “เท่ง โหน่ง คนมาหาเฮีย” (2550) ก่อนจะได้โอกาสกำกับเดี่ยวครั้งแรกในภาพยนตร์ดัง “ทิดน้อย” (2566) ที่พิสูจน์ฝีมือได้อย่างยอดเยี่ยม จึงทำให้การกลับมาร่วมกำกับคู่กับโน้ตในภาคนี้น่าสนใจยิ่งกว่าเดิม

19 ปีแห่งการธุดงค์ และการกลับสู่โลกที่ไม่เหมือนเดิม หลวงพี่เท่งตัดสินใจไปธุดงค์ถึงประเทศทิเบต นานถึง 19 ปี เพื่อหลีกหนีความยุ่งเหยิงเรื่องการถูกกดดันให้ผลิตเครื่องรางของขลัง แต่แล้ว “โยมแม่” ได้เรียกท่านกลับไทย พร้อมกำชับว่า อยู่กับวัด ห้ามไปไหนอีก! ทว่า…ทันทีที่กลับมา ปัญหาเก่า ๆ ที่เคยหนีไปก็ทยอยกลับมาเจอแบบไม่มีให้พัก ตั้งแต่ความเชื่อที่เปลี่ยนไป ผู้คนที่โตขึ้น ความเห็นต่างในชุมชน ไปจนถึงเรื่องราวสุดป่วนที่ยิ่งกว่าเดิม คำถามคือ เขาจะจัดการสิ่งเหล่านี้ด้วยวิธีแบบไหน? นั่นคือหัวใจของภาค Come Back ที่ทั้งขำ ทั้งซึ้ง และแฝงสาระดี ๆ เหมือนเดิม

หนังฮาที่ขับเคลื่อนด้วยธรรม "เท่งโหน่ง จีวรบิน"

แม้เวลาจะผ่านไปหลายปี แต่หนังยังคงเอกลักษณ์ของ “หลวงพี่เท่ง”—ความฮาหน้าตาย มุกชาวบ้าน และจังหวะตลกที่ดูง่ายสบาย ๆ ที่น่าสนใจคือ หนังใส่มุกยุคใหม่เข้าไปแบบไม่ขัดตา ทำให้หนังสอดรับกับคนดูยุคปัจจุบันได้ดี และยังคงความเป็นหนังครอบครัวที่เด็กดูได้ ผู้ใหญ่ดูดี คนแก่หัวเราะได้

แม้จะเป็นหนังตลก แต่ทุกภาคของ “หลวงพี่เท่ง” มีเอกลักษณ์คือ “ยิ้มแล้วได้คิด” ภาคนี้นำเสนอประเด็นเรื่อง ศรัทธาที่ถูกตีค่าแบบผิด ๆ

ความเปลี่ยนแปลงที่หลีกไม่พ้น ความขัดแย้งเล็ก ๆ ที่ทำให้คนในชุมชนห่างกัน การกลับมาเผชิญสิ่งที่เคยหนี เพื่อเติบโตอีกครั้ง

หนังเล่าอย่างเบาสบาย แต่ได้ใจความครบ เป็นเสน่ห์ที่แฟนหนังคิดถึง