หลังเกม ลิเวอร์พูล พบ เวสต์แฮมยูไนเต็ด

ลิเวอร์พูล เปิดบ้าน กลับมาชนะ เวสต์แฮมยูไนเต็ด ผงาดขึ้นจ่าฝูง

“นี่คือการวางแผนที่อยากเห็น”

วิเคราะห์หงส์ โดย น้าหัง

เกมที่ทุกคำถามมุ่งไปที่ แนท ฟิลิปส์ ว่าเขาเป็นใคร เล่นแบบไหน ที่สำคัญจะวางใจได้แค่ไหนกับเกมในลีคสูงสุดที่เข้มข้นอย่างนี้ ตอนแรกคาดว่า บอสจะใช้ ริส วิลเลี่ยมส์ ที่เล่นใน UCL เมื่อกลางสัปดาห์ ยังกังวลว่า ประสบการณ์ของ ริส วิลเลี่ยมส์ ที่เล่นใน UCLจะไหวไหมหนอ พอเห็นชื่อ ฟิลลิปส์ ขึ้นมา เอาน่าอย่างน้อยอายุ23 รุ่นราวคราวเดียวกับ โกเมซ, โชต้า คงพอจะเล่นได้น่า พอเช็คประวัติแล้วจะเห็นว่า มีชื่อในทีมตั้งแต่ปี 2016 แต่ไม่เคยได้โอกาสลงเล่น เลยให้ สตุ๊ทการ์ท ยืมใช้งาน และไม่มีชื่อใน UCL เพราะบอสคาดว่า จะขายในช่วงตลาดที่ผ่านมา พอทุกอย่างพลิกผันกลายเป็นโอกาสของเจ้าหนุ่มฟิลลิปส์ ที่มีรูปร่างท่าทางคล้าย ดิทมาร์ ฮามันน์ บวก แพร์ แมเตซักเกอร์ หน้าตาเหมือนเป็นน้องชายของ โอลี่ แมกเบอร์นี ของเชฟยู ฟอร์มในสนาม การชิงเล่นถือว่า พอวางใจได้ ไม่ว่าจะเป็นลูกโหม่ง ดูจะเป็นจุดเด่นของนักเตะที่สูง 190 เซ็นติเมตร อย่างเขา และการชิงเข้าตัดบอล กะจังหวะได้ดีพอตัว ที่จะต้องปรับคือ การยืนตำแหน่งที่ยังดูสับสนอยู่ แต่ก็เป็นธรรมดาของนักเตะที่เพิ่งได้โอกาส ซึ่งน่าจะดีขึ้นได้ไม่ยาก แต่สิ่งที่อยากจะชี้ คือ อย่างน้อยยังพอมีตัวตายตัวแทนลงเล่นได้ โดยไม่ต้องถึงขนาดขยับเอากัปตันเฮนโด้ หรือ รองเจมส์ มายืนแก้ขัด และต้องบอกว่าเป็นเกมส์ที่เป็นวาสนาของเด็ก ทั้งโกเมซ และฟิลลิปส์ ที่ฝั่งเดวิด มอยส์ ที่ไม่ได้วางแผนจี้เข้าใส่พวกเขาที่เป็นจุดอ่อนของทีม ซึ่งเหมือนเป็นการเลี้ยงต้อยที่ทำให้ทั้งคู่ได้ความมั่นใจขึ้นเรื่อย ๆ จนเอาตัวรอดได้ชนิดที่พวกเราต้องลุ้นกันจนลืมง่วง จุดนี้เป็นโชคดีของทีมที่มีคู่ต่อสู้เป็นเดวิด มอยส์ ต่อไปนัดหน้า จะเป็นบททดสอบอย่างแท้จริงเมื่อต้องเจอกับ เป็บ กวาดิโอล่า

จุดที่พูดถึงคือการวางแผนของบอสที่เป็นหมัดเด็ดของเกมนี้ หลังจากถูกขึ้นนำ แต่ก็แซงเก็บ 3 แต้มได้ 11

คนแรก ชื่อใหม่อย่าง ฟิลลิปส์ เกิดจากความจำเป็น แต่ชื่อ เคอติส โจนส์ เป็นชื่อที่บอกถึงการวางแผนของบอสในเกมนี้ จะเห็นว่า พิษสงของโจนส์ ในเกมรุก ไม่ได้แตกต่างไปจาก เฮนเดอร์สัน หรือ ไวนัลดุม เลย เป็นการเจตนาวางแผนให้เกมรับของ เวสต์แฮม มั่นใจจนย่ามใจว่า เกมรุกของเราขาดหมัดเด็ด และคุ้นเคยกับสไตล์บอลของโจนส์ ที่ไม่มีอะไรเหนือความคาดหมายนัก ทำให้พวกเขามั่นใจว่าเอาอยู่ จะเห็นว่าเกมของเราโดยเฉพาะในครึ่งแรก ดูตื้อ ๆ ตัน ๆ เหมือนจะไปไม่เป็น พอครึ่งหลัง ทำได้ดีขึ้น บีบกดดันใส่ เวสต์แฮม อย่างหนักหน่วง ได้หลายต่อหลายช่วง แต่ก็ไม่สามารถแซงขึ้นนำได้ เกมในช่วงนี้ ทำให้ผมนึกถึงว่า ถ้ามี ธิอาโก้ จะเป็นเกมปล่อยของของเขาได้เลย คิดไปก็นึกเสียดายไป ในใจคิดว่าบอส ต้องเอาโจนส์ออก และเอาโชต้ามาแทน แน่ ๆ แต่โชต้าก็ไม่ใช่พวกจ่ายบอล เป็นพวกที่ชิ่งและทำทางมากกว่า คิดแล้วยังหนักใจเลยว่า จะพลิกเกมอย่างไร คงรอจังหวะผีบอกคงไม่ได้ โดยสัตย์จริง ผม่ไม่ได้คิดถึง ชากิรี่ เลย จนเห็นเขาออกมายืนรอเปลี่ยนตัว พร้อมโชต้า ผมถึงกับตบเข่าฉาดว่า เราลืมไปได้อย่างไร นั่นทำให้ผมเห็นแผนของบอสเลยว่า ทำไมถึงจัด11 ตัวแรกแบบนี้ จาก 4-3-3 มาเป็น4-2-3-1 ทุกอย่างคลิกเลย กว่าเกมรับของเวสต์แฮม จะปรับตัวทันก็โดนยิงไป 2 ตุง โดยเฉพาะ ตุงที่เป็นประตูเป็นตัวบ่งบอกถึงแผนการของบอสที่วางไว้ ในการนำมาใช้ในเกมนี้ โดยการเลือกใช้คนแบบถูกที่ถูกเวลา ถึงเวลาที่ต้องยกระดับเกม ก็สามารถยกระดับได้ แบบตามมีตามเกิดเท่าที่นักเตะมีในอยู่ในมือ เป็นการบ่งบอกถึงความเก่งของบอสในการกลั่นความสามารถของนักเตะมาใช้งานตามเกม Plan

พูดถึง ดิโอโก้ โชต้า อีกครั้งที่ต้องทึ่งในการหานักเตะมาใช้งานให้สอดคล้องกับความต้องการของทีม นักเตะอย่าง ธิอาโก้ ใครๆ ก็ทาบว่า เขามีดีอย่างไร ต้องใช้งานแบบไหน แต่นักเตะอย่าง โชต้า แทบมองไม่ออกเลยว่า ทีมจะใช้งานเขาแบบนี้แบบนั้นได้อย่างไร แต่ทุกอย่างสามารถตอบโจทย์ได้เพียงชั่วข้ามคืน ขอคารวะ สายตาอันแหลมคมของบอสและทีมงานแมวมองที่ทำงานอย่างหนัก แต่คุ้มค่าเหลือเกิน ในเคสนี้ ขอบอกว่า ทึ่งสุด ๆ !!!!